بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ

تَعْرُجُ ٱلْمَلَٰٓئِكَةُ وَٱلرُّوحُ إِلَيْهِ فِى يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُۥ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ ﴿٤

Ki ona melâike ve Ruh uruc eder, bir günde ki mikdarı elli bin sene tutar.

— Elmalılı Hamdi Yazır

فَٱصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا ﴿٥

O halde sabret biraz bir sabri cemîl ile.

— Elmalılı Hamdi Yazır

إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُۥ بَعِيدًا ﴿٦

Çünkü onlar onu uzak görürler.

— Elmalılı Hamdi Yazır

وَنَرَىٰهُ قَرِيبًا ﴿٧

Biz se onu yakın görürüz.

— Elmalılı Hamdi Yazır

يَوْمَ تَكُونُ ٱلسَّمَآءُ كَٱلْمُهْلِ ﴿٨

O gün ki olur Semâ erimiş bir maden gibi.

— Elmalılı Hamdi Yazır

وَتَكُونُ ٱلْجِبَالُ كَٱلْعِهْنِ ﴿٩

Dağlar da atilmış elvan yun gibi.

— Elmalılı Hamdi Yazır

وَلَا يَسْـَٔلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا ﴿١٠

Ve bir hısım bir hısıma halini sormaz.

— Elmalılı Hamdi Yazır

يُبَصَّرُونَهُمْۚ يَوَدُّ ٱلْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِى مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍۭ بِبَنِيهِ ﴿١١

Birbirlerine gösterilirlerken, mücrim isterki fidye verse O günün azâbından oğullarını.

— Elmalılı Hamdi Yazır

وَصَٰحِبَتِهِۦ وَأَخِيهِ ﴿١٢

Ve refikasını ve biraderini.

— Elmalılı Hamdi Yazır

وَفَصِيلَتِهِ ٱلَّتِى تُـْٔوِيهِ ﴿١٣

Ve kendini barındıran fasîlesini.

— Elmalılı Hamdi Yazır

وَمَن فِى ٱلْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ ﴿١٤

Ve arzda bulunanların hepsini de sonra kendini kurtarsa.

— Elmalılı Hamdi Yazır

AYARLAR