بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ
وَهَدَيْنَٰهُ ٱلنَّجْدَيْنِ ﴿١٠﴾
İki de tepe gösterdik.
Biz; ona iki de yol gösterdik.
(8-10) Biz ona iki göz, bir dil, iki dudak vermedik mi; iki apaçık yolu (hayır ve şer yollarını) göstermedik mi?
Biz ona iki de yol gösterdik.
Biz ona eğri ve doğru iki yol göstermedik mi?
فَلَا ٱقْتَحَمَ ٱلْعَقَبَةَ ﴿١١﴾
Fakat o göğüs veremedi o (akabeye) sarp yokuşa.
Ama o, sarp yokuşu aşmaya girişemedi.
Fakat o, sarp yokuşa atılmadı.
Fakat o, sarp yokuşa saldıramadı.
Fakat o zor geçidi aşmaya girişmedi.
وَمَآ أَدْرَىٰكَ مَا ٱلْعَقَبَةُ ﴿١٢﴾
Bildin mi o sarp yokuş ne?
Sarp yokuşun ne olduğunu sen nereden bileceksin?
Sarp yokuşun ne olduğunu sen ne bileceksin?
Bu sarp yokuşun ne olduğunu sana hangi şey bildirdi?
O zor geçidin ne olduğunu sen bilir misin?
فَكُّ رَقَبَةٍ ﴿١٣﴾
(Fekki rakabe) esîr bir boyun kurtarmak.
Bir kul azad etmektir.
O tutsak bir boynu çözmek (köle azat etmek)tir.
(O) kul azad etmekdir,
O geçit bir köle ve esir azad etmektir.
أَوْ إِطْعَٰمٌ فِى يَوْمٍ ذِى مَسْغَبَةٍ ﴿١٤﴾
Veya salgın bir açlık gününde yemek yedirmek.
Yahut açlık gününde yemek yedirmektir,
(14-16) Yahut şiddetli bir açlık gününde kendisiyle yakınlığı olan bir yetimi, yahut yerde sürünen bir yoksulu doyurmaktır.
yahud (salgın) bir açlık gününde yemek yedirmekdir,
Yahut açlık gününde doyurmaktır.
يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ ﴿١٥﴾
Yakınlığı olan bir yetîme.
Yakınlığı olan bir yetime,
(14-16) Yahut şiddetli bir açlık gününde kendisiyle yakınlığı olan bir yetimi, yahut yerde sürünen bir yoksulu doyurmaktır.
yakınlığı olan bir yetime,
Akraba olan yetimi,
أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ ﴿١٦﴾
Veya toprak döşenen bir miskîne.
Yahut yerde sürünen bir yoksula.
(14-16) Yahut şiddetli bir açlık gününde kendisiyle yakınlığı olan bir yetimi, yahut yerde sürünen bir yoksulu doyurmaktır.
yahud toprakda sürünen bir yoksula.
Hiçbir şeyi olmayan yoksulu,
ثُمَّ كَانَ مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَتَوَاصَوْاْ بِٱلصَّبْرِ وَتَوَاصَوْاْ بِٱلْمَرْحَمَةِ ﴿١٧﴾
Sonra olmadı o iman edip de sabra vasiyyetleşen ve merhamete vasiyyetleşenlerden.
Sonra da iman edenlerden, birbirine sabrı tavsiye, merhameti tavsiye edenlerden olmaktır.
(17-18) Sonra da iman edenlerden olup birbirine sabrı tavsiye edenlerden, birbirine merhameti tavsiye edenlerden olanlar var ya, işte onlar Ahiret mutluluğuna erenlerdir.
Sonra da (o sarp yokuşu aşıb geçerken) îman edenlerden, birbirlerine sabr (-u sebat) ı tavsiye, (halka) merhameti tavsiye edenlerden olmakdır.
Sonra inanıp birbirlerine sabır tavsiye eden ve merhamet tavsiye edenlerden olmak.
أُوْلَٰٓئِكَ أَصْحَٰبُ ٱلْمَيْمَنَةِ ﴿١٨﴾
Ki onlardır işte meymenet sahibleri (Ashab-ı meymene).
İşte bunlar, sağcılardır.
(17-18) Sonra da iman edenlerden olup birbirine sabrı tavsiye edenlerden, birbirine merhameti tavsiye edenlerden olanlar var ya, işte onlar Ahiret mutluluğuna erenlerdir.
İşte bunlar sağcılardır.
İşte bunlar amel defterleri sağdan verilenlerdir.
وَٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا هُمْ أَصْحَٰبُ ٱلْمَشْـَٔمَةِ ﴿١٩﴾
Âyetlerimize küfr edenler ise onlardır işte: Şeâmet sahibleri (Ashab-ı meşeme).
Ayetlerimize küfredenler ise, solcuların kendileridir.
Âyetlerimizi inkâr edenler ise; kötülüğe batmış kimselerdir.
Âyetlerimize küfredenler ise solcuların tâ kendileridir.
Ayetlerimizi inkar edenler. İşte onlar amel defterleri soldan verilenlerdir.
عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌۢ ﴿٢٠﴾
Üzerlerine bir ateş bastırılıp kapıları kapanacak.
Onlara sımsıkı kapatılmış bir ateş vardır.
Üzerlerinde etrafı sımsıkı kapatılmış bir ateş vardır.
Ki (onların cezası) üzerlerine kapıları sımsıkı kapatılmış bir ateşdir.
Onlar her yönden ateşe kapatılacaklardır.